ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ ΠΤΗΣΗ
Ο έρωτας μας ξεγέλασε, αγαπητή Κική Πίστευα κι εγώ όπως κι εσύ -πολύ ωραία- το έγραψες ότι είναι ουσιαστικό Αλλά είναι ρήμα Μια λέξη αιχμάλωτη στο χρόνο Ο Ενεστώτας του ένα κομμάτι καθαρού άγχους, που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και «τότε», Παρατατικός δηλαδή. Μέλλοντα δεν έχει Μετεωρίζεται ανάμεσα στον Ενεστώτα της επιθυμίας και στον Παρατατικό της φαντασίωσης Ξανά και ξανά Και πάλι από την αρχή σαν αντίλαλος Ταξιδεύει από το σήμερα στο χθες και εύχεται να ᾽ναι μακρύς ο δρόμος. Πετάει αντίστροφα στο χρόνο Τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορεί Μα δε φτάνει πουθενά Αρνείται να κλιθεί Δεν αλλάζει Επιμένει Μας αλλάζει Μένουμε κι εμείς στο «τώρα» Η ψυχή μας φτεροκοπά μανιασμένα, βουτώντας στο «χθες» Μια πτήση γλυκόπικρη Και -για λίγο- γινόμαστε αυτό που προορίζεται να είμαστε: Αθάνατοι