ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΙΓΜΑΤΟΣ

Θεωρία του αγγίγματος

Από τη σειρά Η μητέρα της μητέρας μου

Αλέξανδρος Αλεκίδης

Ο χρόνος είναι ντυμένος με ρούχα σκοτεινά. Κρατάει το ρυθμό. Μετράει τις επαναλήψεις. Πόσες λἐξεις προ(σ)φέρουν τα χέρια το κάθε λεπτό; Πόσες σκέψεις τα αλλοιώνουν την κάθε μέρα; Πολύτροπα, σε κίνηση διαρκή, σε κίνηση χαρακτηριστική, προσπαθούν να ξεγελάσουν τη μοίρα. Ψυθυρίζουν γλυκά, μιλούν ασταμάτητα, κραυγάζουν απότομα. Οι κινήσεις τους ακτινοβολούν το ήθος μιας ζωής, τη ρευστή ιδιότητα του σκέπτεσθαι. Ανεπαίσθητες, διαδοχικές, γελοίες, αρμονικές, διέπονται από νόμους. Κι ας φαίνονται αυθόρμητες. Το μεγαλείο, η ευστροφία, η εμβέλεια της σκέψης αποκαλύπτονται από την εγκράτειά τους. Τα χέρια πλέκονται και ξεπλέκεται ο νους, νήμα που πάει ανάποδα στο χρόνο. 

Β.Κ.