ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Πρακτική φιλοσοφία

Έζησα μια ζωή “πρότυπο”. 

Έτσι νομίζουν όλοι.

Πραγματοποίησα τα όνειρα που άλλοι έκαναν για μένα. 

Δούλεψα σκληρά και κέρδισα χρήματα για να μη μου λείψει τίποτε. 

Δεν υπέκυψα σε συναισθηματισμούς και τέτοιου είδους ανοησίες. 

Πρυτάνευε πάντα η λογική μου.

Και έβρισκα πάντα τον τρόπο να αποφεύγω τις συγκρούσεις,

προσπερνώντας τις λεπτομέρειες. 

Κατάφερα να μείνω σταθερός στη συνήθεια και τις θέσεις μου. 

Δεν άλλαξα για κανέναν λόγο. 

Και όλα τα παραπάνω ήταν επιλογή μου.

Δεν επέλεξα ωστόσο την αρρώστια και τώρα το θάνατο.

Στην αρχή φοβήθηκα. 

Ύστερα θύμωσα. 

Πνίγηκα μέσα στη θλίψη.

Αρνήθηκα τα πάντα.

Τώρα πια νιώθω την πολυπόθητη αποδοχή. 

Γαλήνεψα, μελετώντας τον θάνατο,

τον δικό μου τον θάνατο.

Ο καθένας γίνεται σοφός στο κρεβάτι του θανάτου.

Λέω, λοιπόν, σε όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει πως 

έζησα μια ζωή πρότυπο προς αποφυγήν.

Ποτέ δεν πραγματοποίησα ούτε ένα μου όνειρο.

Έχασα τα γέλια και τα δάκρυα των παιδιών μου.

Μου έλειψε η παρέα των φίλων.

Δεν είπα “σ᾽ αγαπώ” σ᾽εκείνη που αγάπησα πραγματικά. 

Δεν βρήκα το κουράγιο να κλάψω ή να γελάσω με την ψυχή μου.

Φορτώθηκα τόσους και τόσους τοξικούς ανθρώπους!

Δεν είχα τη δύναμη να πω την αλήθεια• ούτε καν στον εαυτό μου.

Δεν είχα την εφυία να αλλάξω. Έμεινα προσκολλημένος στη συνήθεια.

Τώρα πια μπορώ να το καταλάβω. 

Υπήρξα ένας δυστυχισμένος άνθρωπος.

Επέλεξα να γίνω ένας δυστυχισμένος άνθρωπος.

Ήταν ο πιο εύκολος δρόμος.